گوگرد زدایی زیستی ترکیبات آلی گوگرددار سوختهای فسیلی

معمولاً در احتراق سوختهای فسیلی ترکیبات دی اکسید گوگرد (so2) در محیط آزاد می­شود. با توجه به اینکه، این ترکیبات سمی بوده و آلودگی هوا و ایجاد بارانهای اسیدی و اختلالات تنفسی تنها تعدادی از مشکلات این ترکیبات می باشد. گوگردزدایی زیستی روشی مناسب برای جدا کردن گوگرد از ترکیبات نفتی است. بدین ترتیب که اتمهای گوگرد را تحت شرایط کم فشار و کم دما و به طور اختصاصی از هیدروکربن جدا می­کند، بدون آنکه سایر ترکیبات را تغییر دهد، علاوه بر این دو مزیت، هزینه کم در فرآیند، تمایل به صنعتی کردن این روش گوگردزدایی را افزایش داده است. بهبود بازده گوگردزدایی زیستی به میزان افزایش جداسازی اختصاصی گوگرد ضمن حفظ زنجیره ها و حلقه های هیدروکربنی و همچنین به جدا کردن نژادهای جدید و یا اصلاح باکتریهای گوگردزدا در مقیاس بالا بستگی دارد. در این مقاله، روش گوگردزدایی زیستی و پیشرفت های ایجاد شده مورد بررسی قرار خواهد گرفت.